Fotogaleria

Sonda

Newsletter

Logowanie

17 czerwca 2010 r., przeszło w rok po zburzeniu parowozowni przy ul. Wileńskiej na Pradze, Instytut Nauki Polskiej PAN oraz Muzeum Warszawskiej Pragi, O/MHW  zorganizowali debatę, która miała miejsce w siedzibie Muzeum Historycznego m.st. Warszawy. Na spotkanie przybyli: przedstawiciele urzędów konserwatorskich – Barbara Jezierska, Wojewódzki Konserwator Zabytków oraz Ewa Nekanda-Trepka, Stołeczny Konserwator Zabytków, przedstawiciele stowarzyszeń zrzeszonych w ramach Związku Stowarzyszeń Praskich („Creo”, „Nowa Praga” i in.), przedstawiciel Towarzystwa Opieki nad Zabytkami, pracownicy muzeów warszawskich, grono osób z Polskiego Stowarzyszenia Miłośników Kolei, jak również społecznicy i miłośnicy zabytków Warszawskich.

Spotkanie miało dotyczyć perspektyw odbudowy i przyszłości praskiej parowozowni. Jednak już na początku charakter debaty przybrał bardziej minorowy ton, po ogłoszeniu przez p. Ewę Nekandę-Trepkę informacji o wyroku sądu administracyjnego, uchylającego wpis do rejestru praskiej parowozowni, dokonany w trybie nadzwyczajnym w maju zeszłego roku przez wojewódzką Konserwator Zabytków p. Barbarę Jezierską.

Następnie po przedstawianiu historii zniszczonego zabytku przez p. dra Zbigniewa Tucholskiego pytania zadawali przybyli na debatę. Skierowane do przedstawicieli urzędów konserwatorskich zagadnienia dotyczyły gruntownego wyjaśnienia sprawy przebiegu procesu decyzyjnego oraz zgody na wyburzenie parowozowni praskiej przez urzędników. Wobec braku zadowalającej odpowiedzi, sprawę próbowała wyjaśniać p. Ewa Komendowska ze stowarzyszenia „Creo”. Pojawiły się również pytania dotyczące legalności wydania zgody na rozbiórkę zabytku przez Naczelnika Wydziału Architektury Pragi Północ.

Bardzo ożywione i pełne emocji posiedzenie zakończyło się wypracowaniem wspólnego stanowiska. Podjęto decyzję, żeby przedstawiciele przybyłych na debatę instytucji, stowarzyszeń i organizacji społecznych zwrócą się z pisemną prośbą do Generalnego Konserwatora Zabytków o odwołanie się do sądu wyższej instancji przeciwko niekorzystnej decyzji sądu administracyjnego odnośnie zniszczonego zabytku. Jednocześnie uczestnicy zwrócili się z apelem do różnych środowisk, w tym organizacji i władz kolejarskich o poparcie prośby do Generalnego Konserwatora Zabytków i pomoc w uratowaniu cennego zabytku kolejowego.

Brak reakcji i zaprzestanie walki o zabytek będzie oznaczać zielone światło na burzenie zabytków dla innych inwestorów na terenie Warszawy, jak i poza stolicą. Decyzja sądowa nakazująca odbudowę parowozowni na koszt firmy budowlanej, która zniszczyła obiekt kolejowy mogłaby osłabić przyszłe zakusy inwestorów wyburzania kolejnych zabytków poprzemysłowych.

(fot. - Muzeum Warszawskiej Pragi)

Autor: (źródło: Muzeum Warszawskiej Pragi, Oddział Muzeum Historycznego m. st. Warszawy, 21.06.2010)